Habang kumakain (ng paborito kong "Tomtillos" - tortillos w/ "diced" tomato) at naghihintay (sa maraming tao at bagay), naisipan kong maningin-ningin ng mga links ng blog na to. Nabasa ko ulit yung mga malullungkot at pa-deep na tula ko mula sa heartaches, which actually made me productive most of the time.
Mighty Butterfly
Nabasa ko ulit yung "Mighty Butterfly" na inareglo na ni Papa John, yung gitarista ng Sweet Valium High, para gamitin sa gigs. Nung ginawa ko yung "Mighty Butterfly", nisip ko yung person na nagrepresent sa paru-paro (o, umamin ka, ngayon mo na lang ulit nabasa/nasabi sa utak yang word na yan, so say it again -- "PARU-PARO! Nice no? :) ). Nisip kong yung paru-paro ang topic ng kanta, dahil para sa kanya yung kanta, kaya ipinangalan ko sa kanya.
Tas si Papa John, "Flower" ang tawag niya dun sa kanta, which made me think just now na minsan talaga iba ang viewpoint ng babae sa lalaki, no? Siguro mas na-picture nya yung batang babae sa song na kinumpara ko sa isang bulaklak na nalanta nang lumayo at umalis yung paru-paro (PARU-PARO!). Sa viewpoint nya siguro, yung batang babae ang topic nung kanta. At dahil na rin sa babae ang bokalista namin, malamang nisip nya, pambabae yung ginawa kong kanta. Hindi ko na sya natanong tungkol dito kasi hindi ko naman dati napagtuunan ng pansin, ngayon lang. At yun nga ang naisip kong dahilan kung bakit iba ang tawag nya sa kanta. Yun lang naman. PARU-PARO!
Techno Shit 1: Cellular Phones
Sa sobrang uso ng cellphone, ang dami-daming pagpipilian -- a variety of colors, shapes, models, and sizes - which, at a time became small in standards - di'ba may time na para sabihing luma ang cellphone mo, sinasabi mo "malaki" siya? Pero wag mangamba! Ilabas na ulit ang Nokia 2110! 1600! At iba pang mga "pangkayod ng yelo", "remote control", o mas malala pa, ang "Frigidaire" - na kung tutuusin ay brand name ng ref. So kahit ang Ref mo ay Nokia o ang cellphone mo ay "Frigidaire", keber! Malalaki na ulit ang mga models ng phones, dahil sa "camfon" (na nung una kong nabasa ay nagtaka ako. "Nawala ang camfon". Huh?! Nisip ko kung sinong tagasunod sa dark side ang nawala. Camfon?!
Anyway, akala ng marami, the latest cellular phone models are being designed to suit our lifestyles. I beg to disagree. I believe it's actually the other way around. Our lifestyles are now being "designed" to suit our cellular phone models.
Kailan pa ba tayo naging sobrang hilig o sipag sa pag-a-"alarm"? Kinalimutan na natin ang mga mala-tren-na-dumadating na alarm clocks. Pinalitan na natin ng ating Ericsson alarm to the tune of "Wag na Wag mong Sasabihin". O kung ano mang fad na gusto nating marinig first thing when we awoke. Yung alarm nung Ericsson ko dati ay mala-Ragga na tune. Na minsan dahil sa sarap ng tugtog ay lalo akong nakakatulog. Bumili nga ako ng battery ng alarm clock kong parang-laging-may-sunog-ang-tunog. Kaya nga "alarm" clock eh. It's supposed to alarm us!
Kailan pa ba tayo naging mahilig o masipag mag-sort out ng "details" ng "contacts" natin? "Change Type" to fax #, office #, home #, mobile #, o general #. Hindi pa dyan natatapos yan, meron pang "add detail" na kung e-mail or home address, notes, birthday, reminder, shoe size, bra size, cup A, B, or C! Ang tanong, Set as Default?! Pero dahil minsan nang na-reset ang Nokia 7110 ko noon kung saan nawala ang mahigit 700 kong "contacts" na kumpleto sa "details", nagpasalamat pa rin ako at hindi ko nakakalimutang bumili ng filler ng old school kong organizer.
Kailan pa ba tayo naging "chummy" sa lahat ng tao sa paligid natin? Dati nga, picture mo lang at malamang ng karelasyon mo ang nasa wallet mo. Picture nga ng nanay mo, wala eh. But no, ngayon, pati chao-chao ng Professor nyo sa Speech, may picture ka. Pati picture ng daliri mong maganda ang nail polish, o ng Astroboy na t-shirt ng kaklase mo. Sa birthday parties, hindi na kailangan ng film (Kodak, Fuji) dahil may memory card naman ang phone mo. Pag napuno, bubura lang ng picture ng favorite mong kendi. Lahat ng bisita, may picture ka, pati hindi mo kakilala, basta mukhang maganda siya sa picture. Malala pa nyan, wala pa ring picture ng nanay mo.
Dati, ang "Payong Kaibigan" ni Jolina Magdangal sa "Ang TV", kailangan ipapadala by snail mail. Tapos sasagutin nya sa show. Ngayon, ang payo, pinapadaan na lang sa "text". At para pansinin ka ni Jolina, hindi mo na kailangan sumulat (not to mention matagal nang naka-off "Ang TV"), isang text lang at aaraw-arawin na ni Jolina ang pangangamusta sa'yo through Star Text. At kung dati, lahat ng humihingi kay Jolina ng picture ay sinasabihan niya ng "punta ka ng lang dito sa Studio at mag-kodak-an tayo", malamang hindi na yun ang sasabihin niya kundi "pnta k nlng d2, dlin m yng "cmfn" n pnntxt m."
At iyak na lang tayo kapag na-reset, nag-"crash", nadukot o na-snatch ang "camfon". Pno n pc2r nmn n Jolens?!
Kailan pa naging action word ang salitang "text"? Text. May gerund pa nga siya eh -- "texting". Eh yun ngang lumang word na "text" as in "textbook/copy" ay wala sa "New Enlarged Webster's English Science Dictionary Authoritative and Simplified. Hehe. Kunsabagay, dynamic naman daw ang mga meaning ng salita. And retroactive, I must add. Minsan nakakapan-tumbling kapag may natatanggap akong note -- sa papel, sinulat ng kamay gamit ang bolpen o lapis -- na naka-"text lingo". "Mit en elenji tayo emya-emya. Eykyu en elenji emjititixt sa you." Tumbling diba?
Kasalanan na lang natin kung mahina ang comprehension natin. Mababa ang EQ o may gap ang left and right hemispheres ng utak natin. Yung gap na yun ang pagkakalsuhan ng Textpower na book para maenhance ang ating "text knowledge"
K? 2loy q n lng 2 nxt tym. Mwah!
