Dear Portia

Mahal kong Portia (de Rossi),

Nalaman na ng aking mga kaibigang kauri natin na ako ay may blog dito sa mundo. Isa lang ang naisip ko: kahihiyan.

Nakahihiya na mabasa nila ang mga kuwento kong walang kwenta. Mga salitang walang laman, at mga katotohanang walang katuturan.

Kailangan ko nang ayusin ang aking mga malgrammar. Iedit ang mga pa-deep na mga sinulat.

At nawa'y matuto na ako ng salita ng dayuhan. Sumasang ayon ka ba sa akin? Tutulungan mo ba ako?

Sa bilang na tatlo, isa, dalawa, ok go! :)